Souterrain of benedenverdieping?

La Contra 

Mijn favoriete krantenpagina heet "La Contra". In het Spaans heeft dat woord wat meer betekenissen dan in het Nederlands, achterkant bijvoorbeeld. Er staat al minstens 15 jaar op de laatste pagina van onze krant (tegenover de voorpagina) 6 dagen per week een interview met een mens. Dat interview wordt wisselend afgenomen door een team van 3 journalisten, één van de leuke spelletjes is om uit de manier waarop de vragen worden gesteld te kijken wie van de 3 de betreffende dag het verhaal heeft geschreven zonder stiekem te spieken.

Ik ben niet de enige die het een leuke serie vindt. Franka en de kinderen zijn er ook dol op. De buitenwereld heeft het drietal journalisten (één vrouw, twee mannen) al aardig wat prijzen toegekend, dus wij bevinden ons in goed gezelschap.

De kracht van de serie is waarschijnlijk de breedheid van onderwerpen (alles namelijk) en de onbevangenheid waarmee de geïnterviewde tegemoet wordt getreden. Delen van levens,- en ideeëngeschiedenissen, daar gaat het om. De mensen die hun verhaal vertellen kunnen Nobelprijswinnaars in de economie zijn, maar evengoed een dakloze die probeert zijn kostje bij elkaar te scharrelen door tussen het vuilnis te zoeken naar metaal en dat met zijn winkelwagentje naar de ijzerboer brengt.

De bootvluchteling

Eergisteren ging het over een man van 29 die tussen zijn 16e en 18e vijf pogingen deed om vanuit Sierra Leone over land naar Libië te gaan, daar uiteindelijk op de boot is gestapt naar Calabrië (de stuurman haakte na het innen van het geld af, waardoor hij die boot moest varen, halverwege was de benzine op: 62 mensen ronddobberend op zee.......) en inmiddels legaal in Italië verblijft, waar hij tot voor kort zijn geld verdiende als dagloner in de landbouw. Zijn levensverhaal wordt nu verfilmd, en hem is gevraagd om de hoofdrol te spelen. Nog nooit op zo'n makkelijke manier zoveel geld verdiend, zei hij. Zijn droom om vier vrouwen te trouwen en de vader van veel kinderen te kunnen zijn, komt misschien wel uit. 

De psychotherapeut

Gisteren vertelde David Grant zijn verhaal. Een wereldberoemde psychotherapeut waar ik nog nooit van gehoord had. Hij heeft een therapie ontwikkeld gebaseerd op de oogbeweging. Geen iriscopie. Het idee is dat de ogen onbewust worden aangestuurd door het deel in onze hersenen dat het oudst is, het reptiele-residu noemt hij het. Daardoor zouden de ogen, onbewust voor de persoon die het betreft, trauma's weergeven die in dat reptiele-residu resideren. Naar eigen zeggen werkt zijn therapie, hij heeft honderden mensen met succes behandeld, van 9/11 slachtoffers via Afghanistan-soldaten tot een kunstrijdster die bang was voor de 3-voudige flip tijdens wedstrijden toe. 

Met die kunstrijdster, hij was sportpsycholoog destijds, is het allemaal begonnen. Het meisje bleek iets met haar moeder te hebben, wat spontaan naar buiten kwam toen hij haar langer liet kijken naar het punt waar haar ogen steeds terugkeerden. Na 10 minuten focussen op dat punt barstte ze in huilen uit, vertelde hem het verhaal van die moeder en daarna sprong zij 3-voudige Salchow's en Axels als de beste. 

Als ik dat zo opschrijf, kan dat spottend klinken. Zo uit ik mij vaker, maar ik vind het oprecht reuze fascinerend. Psychologie was niet voor niks mijn tweede studiekeus ooit. Onze oudste studeert Neurowetenschappen, ik zal eens vragen of dat door het dagelijks lezen van "La Contra"komt....

Subliminaal op de site

Dat ik de laatste dagen méér bezig ben dan normaal met het subliminale komt misschien ook doordat ik de website aan het updaten ben. Dat heb ik vorig jaar ook gedaan en toen heb ik o.a. bewust geprobeerd de inhoud van subliminale boodschappen te veranderen. Dat klinkt paradoxaal, en is het ook.

Laat ik een voorbeeld geven. Op de oude site (vóór 2015) stond ergens: "..........en als je wat verder weg gaat (bedoeld werd: Verder dan hier bij ons thuis beginnen), kun je wandelen in het echte hooggebergte....". Of iets dergelijks. 
Dat heb ik veranderd in: ".........binnen tien minuten ben je in (......) waar je kunt wandelen" enz. 
Beide uitspraken zijn waar en betekenen ongeveer hetzelfde. Nou ja, waar ? Onze tweede is van de getallen en gaf mij een reprimande omdat het in werkelijkheid twaalf tot dertien minuten is, dat "binnen tien" van mij. Ik vind dat "binnen twaalf tot dertien minuten" geen uitdrukking is die je op een website zet. Een kwartier zou ook gekund hebben, maar daarmee bereik ik minder........denk ik.
Voorzover nog niet duidelijk: "binnen tien minuten" geeft het gevoel dat je er eigenlijk al bent, de duur van de immer weer optredende laatste plaspauze voor het vertrek, terwijl "wat verder weg" dat reptiele-residu laat geloven dat je minstens twee uur in de auto zit. 
Ik ken trouwens wel websites in onze sector die doen alsof je overál dicht bij bent, maar dat is fysiek lastig.
Maakt u zich geen zorgen, bij mij is en blijft Barcelona iets meer dan 3 uur rijden. En geen bestemming om een dagje te gaan shoppen. 

Werkt het ook?

Ik weet niet, en zal waarschijnlijk ook nooit te weten komen, in hoeverre die strategie van mijn subliminale inhoudsverandering werkt. Als je er goed over nadenkt, kán ik het ook nooit te weten komen. Dan zou ik me bij de lezers van de site immers via slinkse methoden inzicht moeten verschaffen in hun onderbewuste. Allemaal aan de MRI leggen tijdens het scrollen wordt een beetje begrotelijk en omslachtig. En bovendien, zo begrijp ik van mijn dochter en David Grant, weten we nog niet alles. 

Toch, wat ik wel weet, heb ik vorig jaar bijna twee keer zoveel mailtjes afgehandeld dan het jaar daarvoor en was het aantal reserveringen afgelopen zomer 50% hoger dan het gemiddelde over 2010-2014. 
Het is erg verleidelijk om te denken dat dat door mijn interventie is gekomen. Al kan ik zowel voor dat aantal mails áls voor het aantal reserveringen nog vele andere verklaringen verzinnen. 
Het is zelfs denkbaar, al valt dat voor een normale geest als de mijne haast niet te bevatten, dat die wijzigingen averechts hebben gewerkt en dat de verklaring ligt in andere oorzaken. (Een toename met 80% van het aantal Nederlanders en Belgen dat een actieve vakantie heeft gevierd in 2015 t.o.v. de referentieperiode, terwijl wij maar 50% extra gasten hadden, is er zo één).

Als dát zo is, moet ik die wijzigingen juist allemaal terugdraaien. 

De reden dat ik een uurtje geleden aan dit stukje ben begonnen, was nou juist dat ik duidelijkheid wilde hebben met betrekking tot het volgende dilemma:

"...De hotelkamers bevinden zich allemaal in het koele souterrain ..."

Laten staan? Of vervangen door:

"...De kamers bevinden zich op de benedenverdieping die 's zomers aangenaam koel is..."

Of maakt het geen bal uit, denkt u? Maar wat denkt uw reptiele-residu dan, weet u dat ook?

Voor het moment heb ik voor de tweede variant gekozen. Als we dit jaar geen kamers verhuren, heb ik de verklaring vast klaar staan.......


Terug naar de website