maandag 19 september 2016

Evaluatie

Het seizoen is afgelopen

Tijd voor reflectie, het seizoen is afgelopen. Het was dit jaar erg druk. Te druk? Ik denk het wel. Op je tenen lopen is prima voor een paar dagen, maar als je dat weken achter elkaar doet, word je een beetje een zombie. Dat moet dus anders, want zoals een Spaanse vriend mij zei: "Se puede morir de exito también". (Je kunt ook doodgaan aan succes, letterlijk vertaald.)   

Huttentochten

Eén van de dingen die achteraf gezien te goed zijn gegaan, was het organiseren van huttentochten, en dan met name huttentochten voor mensen zonder wandelervaring in de bergen. 
Een voorbeeld. Ik kreeg op zeker moment een mailtje met het verzoek om een huttentocht te organiseren, deze:

4.11 Huttentocht dwars door het Nationaal Park (4 dagen)




Route: Refugi Conangles - Port de Ruis - Refugi dera Restanca - Coret d’Oelhacrestada - Montardo - Refugi Ventosa i Calvell - Coll de Contraix - Refugi Estany Llong - Portarró d’ Espot - Estany de Sant Maurici - Espot. De route volgt de eerste anderhalve dag het pad van de GR 11 met de bekende rood-witte bewegwijzering.
Duur: 4 dagen. Per dag ongeveer 6 uur, exclusief pauzes.
Zwaarte: Gemiddeld. Het steile traject met blokken en puin naar de Coll de Contraix (2750 m) op dag 3 (zie foto) is niet geschikt voor onervaren bergwandelaars.
Seizoen: Eind juli-september. Neem de Coll de Contraix niet als er sneeuw ligt of bij slecht weer.


In verband met de logistiek begon dit gezin uiteindelijk cold turkey aan het project. Ze kwamen met de trein en ik heb ze door een taxi laten afzetten aan het begin van de tocht om onnodig geheen & weer te vermijden. Daar sliepen zij de eerste nacht in de hut die daar is om de volgende ochtend dag vroeg uitgerust & fris te kunnen beginnen met wandelen. 
So far so good, leek mij. 

Wandeltijden

Op onze site staat duidelijk dat wij de wandeltijden netto aangeven. Zowel bij de algemene informatie als regelmatig bij de beschrijvingen zelf. Voor de duidelijkheid heb ik in bovenstaand kopietje de kleur veranderd. Exclusief pauzes, staat daar. 
In het onderhavige geval kun je bij ons het volgende lezen:

Routebeschrijving

Dag 1: Refugi Conangles - Port de Rius - Refugi dera Restanca (15 km, 975 m stijgen / 600 m dalen, 6 uur)

De hut zelf is iets optimistischer:

Los Refugios cercanos son:


· Molieres (libre) 3h. - Restanca 4,30h. - Renclusa 8.30h. - Besiberri (libre) 3h. - Anglios (libre) 3,30h.


Dat is heel vaak zo met Spaanse wandeltijden. Wij hebben onze tijden bewust aan de ruime kant gehouden, vanuit het idee dat het leuker is om ietsjes sneller te zijn dan je had verwacht. Ingebouwd "feel good" kun je het noemen.  

Er klopt niks van!

Het gezin waarvoor ik bovengenoemde tocht had geregeld, meldt zich na het afsluiten daarvan bij ons. Meestal vragen wij dan "Hoe was het?". Niet uit geveinsde belangstelling, gewoon, de meeste mensen vinden het leuk om te delen. Hier wandelen is écht prachtig, dus die vraag is een inkoppertje. Nog meer feel good, door te kunnen delen in dit geval. 
Die kans voor open doel pakte nu even iets anders uit. Delen wilde die meneer wel, maar dan zijn frustraties. Dat is ook goed, al heb ik wel een persoonlijk probleempje, eerlijk gezegd. Ik ben dol op frustraties als ik er iets aan kan doen om ze te verlichten of beter nog, op te lossen. 
Meld aan mij dat je auto stuk is en ik ga gemotiveerd aan de slag, zeg maar. Niet met sleutelen, maar met de garage bellen voor de duidelijkheid. Onze lieve heer heeft mij echter niet zo ruim bedeeld met empathische vermogens wanneer ik denk dat mijn gespreksgenoot geen "objectieve" grond heeft om gefrustreerd te zijn. 
Elf uur hadden ze erover gedaan. Elf uur meneer! Ze waren te laat aangekomen voor het avondeten. Er klopte helemaal niks van die site, en die borden die die Spanjaarden geplaatst hadden, waren zo mogelijk nog erger, meneer! En dat hadden een paar Engelsen die ze hadden ontmoet en die wél bergwandelervaring hadden bevestigd!!! Nou, vooruit dan, de door ons aangegeven tijd voor de vierde dag was wel zo'n beetje in orde. 

Kletspraatjes?

Tsja, daar zit je dan met je "feel-good-policy". Elf uur onderweg als je de dag daarvoor uit de trein bent gestapt, is best lang, dat snap ik nog net. Maar mijn zus, heeft op haar 59e die tocht gelopen. Mijn zus heeft heel veel gewandeld, ook in allerlei groepen en wéét van zichzelf dat ze een gemiddelde snelheid heeft, of iets minder dan gemiddeld. Dat is reuze handig als je voor anderen aan moet geven wat de wandeltijden zijn en ik heb dan ook een onbegrensd vertrouwen in de tijden die zij heeft vermeld. 
In plaats van onze site op de schop te nemen en boos te bellen naar de verantwoordelijke instanties van die Spaanse bordjes om op hoge toon te eisen dat ze die onmiddellijk vervangen, repliceer ik dat die tijden gewoon kloppen voor de doorsnee wandelaar. Dat wandeltijd niet hetzelfde is als het aantal uren dat jij onderweg bent, netzomin als de tijd voor het traject Utrecht CS-Amsterdam CS die je op Google Maps kunt opzoeken altijd 27 minuten is. In de praktijk staat die trein soms een tijdje stil. Door een storing, bijvoorbeeld. Daar kan Google Maps niet zoveel aandoen. Ook niet als jij in de stoptrein bent gestapt, want dan duurt het 54 minuten.


Nog een voorbeeld

Elders op onze site wordt deze route vermeld:

4.2 Circ de Colomer-Saboredo-Vall Gerber(3 dagen)

Route :Circ de Colomers - Refugi Colomers - Coth Cendrosa - Refugi Saboredo - Lac Coll Glaçat - Vall Gerber 
Duur: Dag 1: 5 uur, dag 2: 3 uur 15 (+ 2), dag 3: 6,5 uur, exclusief pauzes

Het gaat hem hier om dag 3. 6,5 uur staat daar. Spanjaarden zien dat een tikkeltje anders:

Ruta a pie
Dificultad técnica: Alta
Distancia: 7,9 km
Tiempo efectivo: 2 horas 55 minutos
Desnivel subida / bajada: +785 m. / -390 m.


Deze tijd is ook nog eens andersom. Bij ons loop je die 785 hoogtemeters naar beneden en stijg je de 390 m. Met mijn zus heb ik in zulke gevallen soms wat frictie: "Is dat niet een beetje erg lang, die 6,5 uur? Ik denk dat 4-5 uur ruimschoots voldoende is." In de meeste gevallen laat ik het toch staan, een enkele keer knabbel ik er hooguit een half uur af. Feel good is het devies, tenslotte. En zij heeft er verstand van en recent die tocht gelopen.
Deze zomer kwamen er -andere- mensen terug van deze tocht met het commentaar: "Je hebt ons wel een marathon laten lopen die laatste dag! We zijn bijna 9 uur onderweg geweest!!!"

Tsja, dan zit ik daar alwéér.

Met goede vrienden, ook ervaren wandelaars, heb ik gisteren afgesproken elkaar over een paar dagen halverwege toevallig deze wandeling te ontmoeten, waarna we verder zullen gaan naar de Vall de Cabanes. Half elf is de afspraak. Gebaseerd op onze gezamenlijke verwachting dat als zij om 9 uur  vertrekken uit de hut en ik een half uurtje eerder aan de andere kant we ongeveer tegelijk zullen aankomen. Alle drie 55+, geen bijzonder goede conditie. Dat betekent dus dat wij denken op grond van onze ervaring in totaal 3,5 uur over de wandeling te doen. Het ontmoetingspunt is zo ongeveer het hoogste punt, dus we doen alleen de stijgmeters........

  
Communicatie

Denk ik dat die mensen in de voorbeelden die ik geef gek zijn? Allerminst. Denk ik dat die Spaanse bordjesplaatsers niet goed bij hun hoofd zijn? Ook niet. Denk ik dat mijn zus, mijn vrienden en ik topsporters zijn? Nee. 
Wat ik vooralsnog denk is dat er een probleem is in de communicatie. Die Spaanse bordjesplaatsers hanteren tijden die ik voor mezelf hanteer. Dat betreft ervaren wandelaars die de pas er flink inhouden. Dat is voor de meeste mensen te snel, en daarom staan die tijden niet bij ons op de site. 
Mijn zus hanteert tijden die goed haalbaar zijn voor mensen die iets rustiger, maar wel dóór, lopen. 
De eerste groep hanteert in plaats van wandeltijd de totale verplaatsingstijd. Wij hebben wandelingen op de site staan die een enkele uitzondering daargelaten de 6 uur nooit te boven gaan. Dat is gebaseerd op het idee dat als je 's ochtends om negen uur vertrekt, en in de loop van de middag in de volgende hut wilt zijn, dat met een paar pauzes precies uitkomt.
Maar het is er wél op gebaseerd dat je als je wandelt, je niet stil staat. En ik denk dat in die ogenschijnlijke open deur het probleem zit. Mensen zonder wandelervaring in de bergen staan vaak stil. Om te genieten, maar ook om op elkaar te wachten, een praatje te maken enzovoorts. En ik weet niet hoe ik moet uitleggen aan mensen zonder ervaring dat ze wel dóór moeten lopen. 

Conclusie

Het is niet prettig, zelfs niet voor een empathisch onderbedeeld persoon als ik, om mensen  gefrustreerd te zien terug keren van een huttentocht. Het is voor de mensen die gefrustreerd zijn zelf ook niet zo leuk. 
Dat heeft mij voorlopig in elk geval tot het besluit gebracht dat ik stop met het organiseren van huttentochten voor mensen zonder bergwandelervaring. Zonder te kunnen inschatten hoe jouw snelheid, oriëntatievermogen enz. zich verhoudt tot het gemiddelde, vind ik het een te gevaarlijke onderneming. Ga eerst maar eens een paar dagtochten doen, dan praten we verder.  

Terug naar de website

Geen opmerkingen:

Een reactie posten